24.marca obchodziliśmy Dzień Patrona naszego liceum. Uczniowie, nauczyciele i pracownicy szkoły spotkali się w auli na uroczystej gali „Srebrnych Krzyży Nataliańskich”. Nagrody te (będące swoistym preludium dla Złotych Krzyży wręczanym absolwentom) stanowiły ukoronowanie pracy dla tych, którzy pomimo odniesionych sukcesów wciąż pragną się doskonalić. To uczniowie ciekawi świata, zadający wiele pytań. To wyróżnienie dla tych, którzy mnożą talenty otrzymane z Góry i dzielą się nimi z innymi. Bo jak pisała błogosławiona Natalia Tułasiewicz: Nie oddzielam życia szarego od ideałów, ku którym podążam. Wszystko: praca, nauka, sen, jedzenie – wszystko wciągam w swój program doskonalenia się. Trawi mnie w życiu głód podwójny. Głód świętości i piękna. W istocie jest to jedno i to samo.
Uroczystość przygotowana została przez nauczycieli naszego liceum, a każde wręczenie nagrody poprzedzał krótki odczyt poświęcony wybranej dziedzinie wiedzy. I tak – mogliśmy dowiedzieć się na przykład, który z zegarów jest najbardziej precyzyjny; dlaczego warto cenić polonistów czy na czym polega historia alternatywna. Zainicjowano też nowy zwyczaj związany z galą, by każdego roku przybliżać wybraną postać polskiej kultury i niejako „ocalać ją od zapomnienia”. W tym roku niemym towarzyszem gali był jeden z najwybitniejszych polskich muzyków – Zbigniew Wodecki. Wsłuchiwaliśmy się w słowa jego wypowiedzi, a nawet w jego muzykę…
Uwieńczeniem wspólnego świętowania był udział w Eucharystii w parafii pw. Świętego Michała Archanioła. To właśnie z tą parafią związana była błogosławiona Natalia Tułasiewicz w „poznańskim” okresie swojego życia. Spotkaliśmy się w ŹRÓDŁA naszej wiary, ale pamiętajmy, by i nieustannie wracać do naszej Patronki, bo jak pisze Katechizm Kościoła Katolickiego – „W ciągu całej historii Kościoła w okolicznościach najtrudniejszych święte i święci byli zawsze źródłem i początkiem odnowy” (828).
Opracowała: Marta Dzięcioł
