Przez łzy i cierpienia wszystkich wygnańców i pielgrzymów polskich
Wybaw nas, Panie!
O wojnę na wolność ludów
Wybaw nas, Panie!
O wojnę powszechną za wolność ludów
Prosimy Cię, Panie!
O broń i orły narodowe
Prosimy Cię, Panie!
O śmierć szczęśliwą na polu bitwy
Prosimy Cię, Panie!
O grób dla kości naszych w ziemi naszej
Prosimy Cię, Panie!
O niepodległość, całość i wolność naszej ojczyzny
Prosimy Cię, Panie!
Adam Mickiewicz Litania pielgrzymska (fragment)
Te słowa z wiersza Adama Mickiewicza oraz wiele innych pokrzepiających utworów lirycznych, towarzyszyły nam w obchodach dnia 11. listopada – pełnego refleksji, wzruszeń i czci składanej wszystkim dzielnym Polakom. Mimo, iż w zgiełku dzisiejszego świata trudno jest odnaleźć chwilę na mentalną zadumę, to dnia 10. listopada, dzięki klasie 1b pod przewodnictwem Pani Profesor Marii Pacholskiej, udało się na moment wytrwać w ciszy i wsłuchać w samych siebie – swoje sumienie, umysł i serce. Pomagały w tym piękne pieśni, które mieliśmy okazję usłyszeć na tejże akademii oraz wiersze, recytowane przez naszych kolegów i koleżanki. Można by powiedzieć, że w obliczu tej uroczystości, dotknęliśmy i posmakowaliśmy historii, która, jak się okazało, nie jest tylko zbiorem wydarzeń z przeszłości, ale także rzeczą, której, poprzez ciągłe doświadczanie, stajemy się nieodłączną częścią.
Myślę, że po tej akademii każdy z nas nie tylko oddał hołd wszystkim poległym, ale także odnalazł i umiejscowił siebie samego w centrum jego własnej historii. Kto wie, może przez to zdamy sobie sprawę z tego, jak bardzo kochamy nasz dom – naszą Ojczyznę?
Kochasz ty dom, rodzinny dom,
Co w letnią noc, skroś srebrnej mgły,
Szumem swych lip, wtórzy twym snom
A ciszą swą koi twe łzy?
Kochasz ty dom, ten stary dach,
Co prawi baśń o dawnych dniach,
Omszałych wrót rodzinny próg,
Co wita cię z cierniowych dróg?
Kochasz ty dom, rzeźwiącą woń
Skoszonych traw i płowych zbóż,
Wilgotnych olch i dzikich róż,
Co głogom kwiat wplatają w skroń?
Kochasz ty dom, ten ciemny bór,
Co szumów swych potężny śpiew,
I duchów jęk i wichrów chór
Przelewa w twą kipiącą krew?
Kochasz ty dom, rodzinny dom,
Co w pośród burz, w zwątpienia dnie,
Gdy w duszę ci uderzy grom,
Wspomnieniem swem ocala cię?
O, jeśli kochasz, jeśli chcesz
Żyć pod tym dachem, chleb jeść zbóż,
Sercem ojczystych progów strzeż,
Serce w ojczystych ścianach złóż!…
Maria Konopnicka Kochasz ty dom (antologia Ziemia polska w pieśni, cykl Ziemio moja)
